Arab World-Greece/ Friendship -Association: ΚΚΕ: Να αναγνωριστεί το παλαιστινιακό κράτος από τον ΟΗΕ

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

ΚΚΕ: Να αναγνωριστεί το παλαιστινιακό κράτος από τον ΟΗΕ

ΚΚΕ: Να αναγνωριστεί το παλαιστινιακό κράτος από τον ΟΗΕ

Η κ. Παπαρήγα συναντήθηκε με τον Παλαιστίνιο πρέσβη στην Αθήνα. Υπέρ της αναγνώρισης παλαιστινιακού κράτους από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, τάχθηκε η γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα κατά τη σημερινή συνάντησή της με τον Παλαιστίνιο πρέσβη στην Αθήνα, Σαμίρ Αμπού Γαζάλεχ.
Η κ. Παπαρήγα σημείωσε ότι «όποια κυβέρνηση -και εδώ αναφερόμαστε πριν απ' όλα στην ελληνική- δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα η Παλαιστίνη να αποκτήσει την ιδιότητα του παλαιστινιακού κράτους στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, μέσα στον Σεπτέμβρη, εμείς θα το θεωρήσουμε ηθικό και φυσικό αυτουργό, όχι μόνο της δολοφονίας των δικαιωμάτων ενός λαού, αλλά ηθικό και φυσικό αυτουργό ενός νέου κύκλου πολέμων και ενδεχομένως και γενικευμένου πολέμου στην περιοχή».
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με χθεσινή δήλωση του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Μπεγλίτη στο Τελ Αβίβ σχετικά με την «αναγνώριση του δικαιώματος νόμιμης αυτοάμυνας του Ισραήλ από τις τρομοκρατικές επιθέσεις των Παλαιστινίων», η Αλέκα Παπαρήγα είπε: «Ο κ. Μπεγλίτης δεν είναι νέος στον τομέα αυτό, δεν είναι άπειρος. Θεωρούμε ότι αυτές οι απαράδεκτες και επικίνδυνες δηλώσεις έγιναν με σκοπιμότητα και προδικάζουν ενδεχομένως -να πω με ένα ερωτηματικό- ποια θα είναι η στάση της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνη. Πολύ περισσότερο που σε γράμμα που αποστείλαμε στον πρωθυπουργό για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους, η απάντησή του ήταν «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε"».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

OPEC

OPEC ( /ˈoʊpɛk/ oh-pek; Organization of Petroleum Exporting Countries) is an intergovernmental organized cartel of twelve developing countries made up of Algeria, Angola, Ecuador, Iran, Iraq, Kuwait, Libya, Nigeria, Qatar, Saudi Arabia, the United Arab Emirates, and Venezuela. OPEC has maintained its headquarters in Vienna since 1965,^[2] and hosts regular meetings among the oil ministers of its Member Countries. Indonesia withdrew in 2008 after it became a net importer of oil, but stated it would likely return if it became a net exporter again.^[3]

According to its statutes, one of the principal goals is the determination of the best means for safeguarding the organization's interests, individually and collectively. It also pursues ways and means of ensuring the stabilization of prices in international oil markets with a view to eliminating harmful and unnecessary fluctuations; giving due regard at all times to the interests of the producing nations and to the necessity of securing a steady income to the producing countries; an efficient and regular supply of petroleum to consuming nations, and an outrageous return on their capital to those investing in the petroleum industry.^[4]

OPEC's influence on the market has been widely criticized, since it became effective in determining production and prices. Arab members of OPEC alarmed the developed world when they used the “oil weapon” during the Yom Kippur War by implementing oil embargoes and initiating the 1973 oil crisis. Although largely political explanations for the timing and extent of the OPEC price increases are also valid, from OPEC’s point of view^{[citation needed]}, these changes were triggered largely by previous unilateral changes in the world financial system and the ensuing period of high inflation in both the developed and developing world. This explanation encompasses OPEC actions both before and after the outbreak of hostilities in October 1973, and concludes that “OPEC countries were only 'staying even' by dramatically raising the dollar price of oil.”^[5]

OPEC's ability to control the price of oil has diminished somewhat since then, due to the subsequent discovery and development of large oil reserves in Alaska, the North Sea, Canada, the Gulf of Mexico, the opening up of Russia, and market modernization. As of November 2010, OPEC members collectively hold 79% of world crude oil reserves and 44% of the world’s crude oil production, affording them considerable control over the global market.^[6] The next largest group of producers, members of the OECD and the Post-Soviet states produced only 23.8% and 14.8%, respectively, of the world's total oil production.^[7] As early as 2003, concerns that OPEC members had little excess pumping capacity sparked speculation that their influence on crude oil prices would begin to slip.^[8]^[9]